رواية الۏحش الطيب بقلم ميادة كاملة

من كل عين هامه ومن كل شيطان ولامه اعوذ برب الفلق والكثير من تلك الجمل التى تحفظها من الحسد .
تضحك ريتال ايه ده بس كفايه ثم ينقلب ضحكاتها الى نوبه ربو صغيره بسبب الدخان تخرج البخاخه من اسفل وسادتها وتبداء فى استنشاق الماده التى بداخلها لتشعر ببعض الراحه
تركض جمالات متجه الى النافذه تفتحها لتخرج الدخان منها يقطعنى يا ريتال نسيت والله 

تأخذ نفسها بصعوبه لا يا جمالات مفيش حاجه عادى 
تدخل ابتهال الى الغرفه پغضب مش لاقيه فستان عدل البسه فى اليوم المنيل بتاعك ده 
تنزل قدمها من على السرير متجه الى الدولاب تفتحه اختارى اى فستان يا ابتهال وريحينى 
تركض متجه الى دولاب ريتال بعيون متحمسه 
اختى حبيبتى ده معظم الفساتين بالتيكت بتاعها طول عمرك بتحبى تشترى الفساتين وتبصى عليها من بعيد 
تتركها متجه الى الحمام تنظر الى المراه فى شرود الى وجهها ترى تجاعيد صغيره حول عينها تتنهد فى حزن كان نفسى اتجوز وانا فى شبابى يا ماما 
تفتح الصنبور وتبداء فى غسل وجهها قلبها مقبوض هى لا تعرف السبب ولكن شئ داخل صدرها تريد الفرح والابتسام ولكن هناك شئ يمنعها والسبب هو زياد نفسه هو من تكره الزواج بسببه 
خرجت واضعه المنشفه حول جسدها كما طلبت الميك ارتست منها عندما حادثتها فى الفون امس وبدأت فى عمل بعض الماسكات كما طلبت منها وبجوارها ابتهال تقيس كل فستان قليلا وتخلعه لترى ماهو الاجمل على جسدها تتذمر ليه كل الالوان غامقه يا روتى 
تنظر لها عبر المراه وهى تفرد المرطب على قدمها مش عجبك روحى اشترى واحد فاتح واطلعى من دماغى والله مش فايقه 
تتجه اليها بمرح وتمسك بكتفها الجميل مكشر ليه 
تدعك يدها فين التكشير اهو برطب نفسى ومستنيه البيوتى ارتست تيجى تنيلينى واروح الفرح وتخلصى منى وتتجوزى 
تترك كتفها پصدمه ايه يا ريتال الى انتى بتقوليه ده عمرى ما فكرت فى كده 
تعتدل ريتال بالكرسى لا فكرتى وعلى طول بتفكرى كل ما جمال يجى وبابا يرفض عشان انا لسه متجوزتش 
عيونها تمتلئ بالدموع بقى انا كده يا ريتال ده انتى اختى وامى الى ربيتنى عمرى ما فكرت اخلص منك 
تذهب مسرعه خارجه من غرفتها تغضب ريتال من نفسها وتبداء بالبكاء بدون سبب وكأنها افتعلت الشجار لتبكى او يصبح سبب واضح .
دخلت جمالات ومعاها فتاه فى سن ابتهال البتى تست جت اهى 
تمسح دموعها بسرعه خليها تدخل يا دادا 
تغلق الباب خلفها وتدخل الفتاه وتبداء فى شغلها مع ريتال التى تريد ان تصالح اختها . . .
يتصل جمال للمره العاشره وابتهال لا ترد وهذا غير معتاد اذا كان فى شئ يزعجها اتصل للمره الحادى عشر يتمنى ان ترد وبالفعل ردت ليقول بلهفه ايه يا ابتهال مش بتردى ليه مالك مين مزعلك 
يسمع صوتها الباكى دون حديث
اهدى يا روح قلبى وكل حاجه هتتحل 
بقى انا عايزه اتخلص من ريتال يا جمال 
مين قالك بس كده 
ريتال يا جمال قالتلى كده 
ياحبى انتى عارفه ريتال اكيد فى حاجه مضيقاها عشان كده قالت كده 
لا يجمال دى قالتها بقلب جامد 
متنسيش هى متجوزه ڠصب عنها انتى لو مكانها هتعملى ايه 
لو حد كلمنى هولع فيه 
بس انتى فهمتى اهو الى فيها متزعليش منها المفروض تكونى فى صفها وجمبها يا بيتو 
مش عارفه من غيرك كنت عملت ايه يا جمال 
كنت بردو هدور عليكى عشان اتجوزك واهو بقى هانت يا معلم 
واخيرا بقى هنتجوز 
بس لما نتأكد ان ريتال بخير مع زياد 
طبعا طبعا دى اختى يا جمال 
بقولك ايه صح مفيش رقص فى الفرح والبسى كده فستان محترم مش عايز حاجه تبان 
حاضر يا حبيبى من غير ما تقول انا كنت بدور فى فستان من فساتين ريتال وحصل الى حصل 
خلاص بقى انسى وفكرى فيا . سلام بقى هشوف ماما واكلمك تانى 
سلام يا حبيبى 
اغلقت الهاتف وضمته الى صدرها انها تحب كيف جمال يستطيع اخراجها من حزنها وڠضبها وكيف ينصحها بالصحيح دائما قبلت الهاتف واتجهت الى غرفه ريتال مبتسه فتحت الباب بعد طرقته لتجد اختها حزينه وتنظر لها بأسى تبتسم ابتهال ايه الحلاوه دى واخيرا عملتى شعرك زى مكان نفسك 
ابتسمت ريتال الى اختها الى فهمتها دون حديث فى النهايه تربيتها لن تذهب الى الفراغ اه احمر حلو 
تهز ابتهال رأسها حلو بس ده جميل اوووى عليكى زياد كده هيتجوز على نفسه 
تضحك بخجل عيب يابت الى بتقوليه ده 
تضحك الميكب ارتست اول مره اعمل اللون ده على واحده ويبقى جميل كده عليها ولايق على وشها 
تنظر لها ريتال بحب شكرا يا مرينا 
تتجه الى الدولاب ابتهال جمال عايز فستان محترم قلت مفيش غير دولابك الكئيب وتضحك فى نهايه حديثها تختار الفستان مرينا خلصى القمر وتعليلى فى اوضتى عايزاكى تشرفينى قدام خطيبى 
تبتسم مرينا من عنيا اخلص عروستنا القمر بس 
يرتدى الببيونه امام المراه وتساعده فى ارتداء جاكت بدلته منال زياد يا حبيبى فكر تانى فى جوازك منها 
ينظر فى المراه بجمود لازم اعرف هو ولا لاء يا دادا عايز اريح قلبى من عشر سنين 
تطبطب على كتفه ربنا يريح قلبك يا حبيبى 
يقبل يدها بحب متحرمش منك ابدا يا دادا 
يخرج من غرفته وهى خلفه يرى اخته بفستانها الاحمر القصير امامه غيرى الزفت ده 
تنظر له بغرور ماما موافقه ملكش فيه 
يجز على اسنانه زينب اتعدلى 
تدب بقدمها على الارض اسمى زيزى زيزى متقولش زينب دى تانى يا ماماااااا تذهب راكضه الى غرفته امها تشتكى من اخيها .
تؤنبه منال براحه على زيزى يا زياد 
ينظر مكان ما ذهبت امى دلعتها اووى وخاېف تقع مصېبه على دماغنا بسبب دلعها 
تحاول ان تطمئنه انا عينى عليها متقلقش يا حبيبى 
يخرج زيدان من غرفته بصفاره اعجاب اوبا اليه القمر ده يا عرسنا يابخت عروستك بيك 
يعانقه بفرح الف مبروك يا اخويا عقبالى كده 
يضحك زياد شاور انت بس وانا اجوزهالك على طول 
يضحك ويعدل ملابسه ياعم البنات كتير بس الى يفكر 
يطبطب على كتفه قدها وقدود 
ينظر الى ساعته ايه ياعم الساعه بقت سته هتروح تجيب العروسه امتى 
ينظر الى غرفه امه مستنى ماما ياعم 
يشد زيدان زياد ماما مش هتحضر الفرح تعبانه شويه 
يتجه ناحيه غرفته امه ولكن يمنعه زيدان زياد بلاش دلوقتى هى مع الوقت هتوافق بالامر الواقع يلا بينا عشان منتأخرش 
ينظر الى غرفه امه طب وزيزى 
يضحك زيدان ياعم مستنيه صاحبها يلا بينا احنا ولا مش كفايه 
يهز رأسه مبتسم لا كفايه وزياده كمان 
يضحك الأخان خارجين من باب القصر ومعهم الحراس متجهين الى فيلا السكرى من اجل احضار ريتال . . .
تزغرط جمالات العريس وصل يا بنات لولولولوى 
تتشنج