روايه تحفه بقلم مها العسيوي
المحتويات
ايه انى هجولك الحجيجه يابيه بس وربك تسامحنى
بدر بعصبيه اخلصى !!!!
روحيه انى كنت واجفه عيند المجابر وشفت حاضرتك وانت خارج بالست مريم شايلها وهى غشيانه بعديها روحت اشترى شويت خضار من البت فهيمه جومت جولتلها انى شوفتك حاضن الست مريم بس مجولتش انها كانت غشيانه عجلى ماكنش فى راسى كنت بتحدد وخلاص وووبعديها روحت للبت نعمه وجولتلها وهى الى جالت للبلد كليتها
مسك بدر ايده هدى حالك ياعمار وسيبنى انى اتصرف وياها
وكمل مع روحيه واستفتى ايه من الحديد الى اتجال فى البلد
روحيه عياطها زاد ولا حاچه انى كنت عايزه اتكلم وخلاص
روحيه بعياط حاضر يابيه بس سامحونى وانى جسما بالله ماعتكلم تانى واصل وهخرس خالص
عمار تتكلمى تانى !!! انت. حظك زين ان بدر هو الى بيتعامل وياكى مش انى والا كنت دفنتك مترحك
بدر يالا جدامى وانت تعالى ويانا ياعمار
واحد من الى واقفين والله يااستاذ بدر الى شافوا هما الى جالوا
وشد روحيه الى لسه بټعيط وادى الى شافت واتكلمت بص لروحيه جوليلهم شوفتى ايه انتجى
روحيه پخوف سى بدر كان شايل الست مريم ميشان كانت غشيانه ومكنتش بتتحرك واصل
كل الى كانوا واقفين فضلوا يهمهموا مع بعض واحد منهم قرب من بدر وحنا ذبنا ايه مش هى الى جالت
وبعلو صوته ميشان مافكوش راچل محترم بس احنا فيها جسما بالله ال. هيفتح خشموا تانى باى حديد على ايوتها حد مهما كان لهيكون اخر يوم فى عمره ولو كنتوا نسيتوا مين بدر الدهشان ميشان بعادت عن البلد شوى افكركم بيه تانى وبص لروحيه الى واقفه ټعيط وانتى احمدى ربك انك حرمه لانك لو راچل مكنش عيطلع عليكى نهار بس فكرى تعديها
تانى وهتشوفى ساعتها الى متتمنيش تشوفيه فى كوابيسك غورى من جدامى ياااالا
وبص لاهل البلد وانتوا كل واحد على داره ونفسى اسمع ايوتها حديد تانى منيكم
كل الى كانو ا واقفين مشيوا والړعب باين عليهم هما مش حمل بدر يرجع تانى زى زمان والى كان بيعملوا فى اى حد يمسه او يغلط فى حد ضعيف
عمار بص لبدر بغيظ لساتك كيف مانت ياولد الدهشان صوتك وحديدك يرعب البلد
بصله عمار بنص عين انى عمرى ماعتغير ياعمار الى يفكر يمسنى او يمس اى حد من اهلى ادوس عليه برچلى ويبجى ضميرى مرتاح كمان
عمار اومال ليه سيبت البت روحيه من غير ماتعجبها على الى عملته
ضحك بدر باستهزاء لهوانت فاكر انى مصدج الحديد الى هى جالته
عمار باستغراب جصدك ايه
بدر بغل البت دى ملهاش اى موصله انها تأذينى او ټأذى مريم بتشويه سمعتنا فى البلد وانى خابر زين ان فى حد هو الى زجها تعمل اكده وانى هعرفه اكيد وجريب
عمار اتعصب وليه مسبتنيش وانى اعرف منيها بطرجتى
بدر وانول الى زجها مراده لما اسيبك تضروبها ولا تموتها هيجوله حديدها صوح ميشان كده سيبتها وانى هعرف مين الى زجها بطرجتى
عمار ماشى يابدر المهم دلوقيت انى عايز اطمن على مريم
بدر يالا بينا
عند مريم فاقت لقت نفسها فى اوضتيها قعدت على السرير وشويه ودخلت عليها ام ربيع ومعاها صنيه اكل
الف سلامه عليكى ياست البنات
مريم هو ايه الى حوصل يام ربيع
ام ربيع بزعل وجعتى من طولك يانضرى وسى بدر جابك وجابلك داكتور
مريم مسكت دماغها داكتور كمان
ام ربيع ومش بس اكده ده نزل البلد ووجف كيف الصجر فى وشهم كلياتهم وجاب البت الى جالت عليكم الحديد العفش ديه وجررها جدام البلد
مريم استغربت هى بتتكلم على ايه انتى بتجولى ايه حديد ايه وبت مين
ام ربيع حست انها عكت الدنيا كالعاده هاا هو انتى مكنتيش خابره
لع مكانتش خابره ياجلوس الطين
لفت ام ربيع لقت سعديه وقفه ورها والغيظ باين على وشها ست سعديه والنبى ماكنت اعرف انها مخبراش حاچه
سعديه وهو انتى ياوليه لازم لسانك ده يرط بكل حاچه اول باول على طول فوتى عالمطبخ فوتى
خرجت ام ربيع وهى بتبرطم بصت مريم لخالتها حديد ايه الى ام ربيع بتحكى عنه ياخالتى
راحت سعديه قعدت جنبها عامله ايه دلوقيت ياحبيبتي
مريم الحمد لله جوليلى ياخالتى ومتغيريش الموضوع حديد ايه الى ام ربيع بتحدد عليه
سعديه خلاص يامريم حديد واتجال وبدر خلص الموضوع
مريم بقله صبر ياخالتى ريحينى وجوليلى فى ايه انى مش جادره اتحدد كاتير
سعديه امرى لله هجولك وحكتلها كل حاجه حصلت
مريم خبطت على صدرها يامصبتى يعنى ايه سيرتى بجيت على كل لسان فى البلد
سعديه هدى حالك يابتى بدر نهى الموضوع ووقف فى وسط الناس هو وعمار وچاب البت بت المركوب الى جالت الحديد وخلاها تجول الحجيجه
مريم بعياط وهى البت دى تعرفنى منين ولا هتستفاد ايه لما تتكلم عليا وسط الخلق اكده
سعديه بحزن منها لله ربنا يجزيها على الحديد الزور الى جالته فى حجك انتى وبدر
مريم وعمار عمل ايه اما عرف صدج الحديد ديه
سعديه لا يابتى مصدجش وراح مع بدر ووقف جصاد الناس ميشانك
الباب خبط قامت سعديه تفتح كان بدر مريم عامله ايه دلوكيت ياحاچه
سعديه الحمد لله ياولدى زينه
بدر طيب هى تجدر تنزل عمار تحت عايز يطمن عليها
طلعت مريم بعد مالبست طرحتها انى زينه ياواد خالتى الحمد لله
بدر ابتسم الحمد لله طيب انى هسبجك على تحت
مريم نادت عليه بعد ماكان مشى بدر
بدر لفلها ايوا فى حاچه
مريم بصت للارض متشكره جوى على عملتوا ميشانى
بدر وانتى كنتى عايزانى اسيبك مرميه عيند المجابر ولا ايه
مريم لا انى جصدى على حوصل مع اهل البلد
بدر بص لامه الى قالت بسرعه ام لسان طويل الى جالتلها مانت خابر ام ربيع و لسانها الى مخاصم بجها
بدر حوصل خير والى لازمن تعرفيه انك فى رجبتى لحد مااوصلك لدارك بيدى دى وصيت نچاة الله يرحمها
مريم بحزن متشكره جوى ياواد خالتى
بدر طب يالا بجى الراجل
متابعة القراءة